Dejan Ristić (Beograd, 20. april 1972. godine) je istoričar i jedan od vodećih stručnjaka u oblasti integralne zaštite i upravljanja kulturnim nasleđem. Obavljao dužnosti upravnika Narodne biblioteke Srbije, direktora Muzeja žrtava genocida, državnog sekretara za kulturu, kao i brojne druge.
Bavi se diplomatskom istorijom (srpsko-britanski i srpsko-francuski odnosi krajem 19. i početkom 20. veka; jugoslovensko-alžirski odnosi od 1954. godine), Holokaustom, odnosom države i tradicionalnih verskih zajednica u 20. veku, kulturnom istorijom i kulturom sećanja.
Autor više desetina naučnih radova i knjiga među kojima se posebno ističe naučna monografija pod naslovom ,,Kuća nesagorivih reči: Narodna biblioteka Srbije 1838-1941ˮ na osnovu koje su ,,Filmske novostiˮ snimile dokumentarni film ,,Sećanja iz pepelaˮ.
Preveo dela prof. dr Jana Keršoa ,,Hitler – Hibris: 1889–1936ˮ i ,,Hitler – Nemezis: 1936–1945ˮ, prof. dr Suzan Vajs Bauer ,,Istorija starog sveta: prve civilizacijeˮ, ,,Istorija starog sveta: prva carstvaˮ, ,,Istorija starog sveta: prvi preobražajiˮ, dvotomne ,,Istorije srednjovekovnog sveta: od hristijanizacije cara Konstantina I Velikog do Prvog krstaškog rataˮ, kao i prof. dr Filipa K. Hitija ,,Tvorci arapske istorijeˮ (kao koprevodilac).
Učesnik međunarodnih stručnih i naučnih skupova održanih u Beogradu, Londonu, Trondhajmu, Jerusalimu, Beču, Hagu, Amsterdamu, Tel Avivu, Istanbulu, Bratislavi, Pragu, Moskvi, Oslu, Helsinkiju, Briselu, Luvenu, Luksemburgu, Haifi, Lihtenštajnu, Bukureštu, Ljubljani i dr. Pohađao specijalizovane edukacije u Jerusalimu i Londonu iz oblasti državne uprave i istraživanja Holokausta.
Koautor Nacionalne postavke Republike Srbije pod nazivom ,,Vojni memorijali i mesta stradanja iz Drugog svetskog rataˮ koja je osvojila prvu nagradu na Međunarodnoj izložbi ,,Memorijal 2011ˮ (Moskva, 2011), kao i izložbi ,,Petar Prvi Karađorđević – kralj i ratnikˮ (Topola, Zadužbina kralja Petra Prvog Karađorđevića, 2011) i ,,Sećajte se moji mene jer me više nemaˮ (Beograd, Istorijski muzej Srbije, 2011).
Koordinirao aktivnosti na izradi nominacionih dosijea za unos slave (nematerijalno kulturno nasleđe), telegrama kojim je Austrougarska objavila rat Srbiji 1914. godine (pokretno kulturno nasleđe) i stećaka (nepokretno kulturno nasleđe) na Uneskove liste svetske kulturne baštine.
Tokom rada u Narodnoj biblioteci Srbije posebnu pažnju posvetio je zaštiti i obogaćivanju nacionalnog fonda, stručnom radu, izdavačkoj delatnosti, kao i unapređenju međunarodne bibliotečke saradnje. Uspostavio model nacionalne biblioteke kao multifunkcionalne ustanove kulture. Narodna biblioteka Srbije u tom razdoblju dobila je čitav niz visokih odličja poput Sretenjskog ordena drugog stepena, Izvanrednog zlatnog beočuga, Nagrade grada Beograda za najbolju knjigu u oblasti humanističkih nauka u 2012. godini, kao i priznanja na međunarodnim sajmovima knjiga u Beogradu i Podgorici i dr. Inicirao i sproveo zakonsku proceduru za uvođenje akademskog obaveznog primerka.
Uspostavio je Nacionalni dan knjige. Utemeljio je Nacionalnu nagradu u oblasti bibliotekarstva Janko Šafarik. Osnovao je Fondaciju Narodne biblioteke Srbije i Fondaciju Muzeja žrtava genocida. Tokom obavljanja dužnosti direktora Muzeja žrtava genocida, u periodu od 2021. do 2024. godine, sproveo je potpunu reorganizaciju te nacionalne ustanove kulture koja je pod njegovim rukovodstvom doživela brz i sveobuhvatan preobražaj. Zbirke i fondovi Muzeja obogaćeni su sa nekoliko desetina hiljada prvorazredno vrednih istorijskih i drugih materijalnih izvora koji svedoče o stradanju Srba u periodu Drugog svetskog rata, a posebno tokom genocida sprovedenog nad njima od strane NDH. Istovremeno, pod njegovim rukovodstvom Muzej je objavio više desetina naučnih studija, realizovao više desetina izložbi u Srbiji i inostranstvu (Francuska, Kina, Slovačka, Severna Makedonija, Bosna i Hercegovina, Crna Gora), organizovao više od stotinu obrazovnih programa u Srbiji i drugim državama, producirao više dokumentarno–igranih filmova...
Lično je zaslužan za otkriće spiska dela srpske dece spašene tokom akcije Diane Budisavljević, kao i Direktive br. 25 kojom je Adolf Hitler 28. marta 1941. godine naredio napad na Kraljevinu Jugoslaviju koji su pohranjeni u Muzeju žrtava genocida.
Dobitnik je ,,Pečata Matice srpskeˮ, Spomen-medalje Ministarstva odbrane, ,,Zlatne značke KPZ Srbijeˮ, Povelje zahvalnosti Filološkog fakulteta u Beogradu, plakete Fakulteta muzičke umetnosti u Beogradu, priznanja Narodnog muzeja Srbije, Muzeja nauke i tehnike, ,,Filmskih novosti'', Narodne biblioteke ,,Radoje Domanović'' u Leskovcu, NC ,,Odbranaˮ Ministarstva odbrane za najboljeg saradnika...
Oženjen je i otac dvoje dece.